دارودرمانی روانپزشکی
استفاده از دارو درمانی جزو راهکار های قدیمی در بهبود بیماران سلامت روان است و به دلیل عدم تعادل الکتروشیمیایی در مغز و علائم ناشی از آن در فرد بیمار، مورد استفاده قرار می گیرد.
فهرست مطالب
Toggleموجب عملکرد نادرست سیستم اعصاب مرکزی می گردد.
با وجود اینکه این روز ها تاثیرات اجتماعی را هم در درمان اختلالات روانی در نظر می گیرند، اما همچنان دارو درمانی جزو درمان هایی است که برای بیماران اعصاب و روان به کار برده میشود و طبق بررسی های انجام شده تاثیرات موثری را هم روی بیماران دارد.
حتی به این نتیجه رسیده اند که استفاده از دارو درمانی در کنار درمان های روانشناختی می تواند تاثیر درمان را بیشتر کرده و موجب موثر تر واقع شدن روند درمان گردد.
مشاوره دارویی روانپزشکی
افرادی هستند که به دلایلی چون وجود استرس، اضطراب، اختلال در خواب، وجود اختلال افسردگی و مواردی از این قبیل به روانپزشک و مشاور مراجعه می کنند.
این افراد با قرار گرفتن زیر نظر پزشک و مشاور متخصص در این زمینه می توانند در جهت بهبودی خود قدم بردارند.
پزشک متخصص شرایط و وضعیت بیمار را کاملا بررسی می کند و با توجه به مشکلی که دارد از دارو های روانتنی برای وی استفاده می نماید.
این دارو ها در کنار مزایا و فایده ای که برای فرد بیمار دارند ممکن است موجب کمی وابستگی نیز در وی شود، از این رو باید به صورت کامل تحت نظر پزشک بوده و طبق دستور پزشک دارو را مصرف کرد تا روند درمان به خوبی طی شود و به مرور وابستگی به دارو ها نیز از بین برود.
این گونه مشاور و یا پزشک متخصص باعث میشوند بدون هیچ مشکلی روند درمان بیمار طی شود و بهبودی خود را پیدا کند.
انواع دارو های روانپزشکی
دارو درمانی بیماران اعصاب و روان در ۴ دسته قرار می گیرند:
- داروهای ضد روانپریشی که با به کار گیری آنها علائم بیماری روانپریشی چون اسکیزوفرنی، توهم و وجود اختلال دو قطبی بهتر میشود.
- داروهای ضد افسردگی که برای درمان اختلالات هراس، اضطراب، وسواس فکری، شخصیت مرزی و اختلال خوردن تجویز می گردد.
- داروی تثبیت کننده خلق که جهت درمان اختلال دو قطبی به کار گرفته میشود.
- داروهای آرامبخش و ضد اضطراب که جهت رفع اختلال اضطراب و وجود بی خوابی مورد استفاده قرار می گیرد.
- داروهای محرک که جهت درمان کردن ADHD به کار گرفته میشود.
چه زمانی از درمان دارویی در روانپزشکی استفاده میشود؟
برای کنترل کردن و رفع علائم بعضی از اختلالات چون اختلالات موجود در دوران کودکی، نوجوانی و بزرگسالی، از درمان دارویی استفاده میشود.
برای انجام درمان دارویی روانپزشک بررسی می کند که آیا استفاده از دارو باعث میشود فرد بیمار به سمت بهبودی رود و یا اینکه استفاده از دارو روی وی نتیجه ای عکس دارد و اینکه آیا مزایای استفاده از دارو نسبت به عوارض آن برای بیمار بیشتر است و یا خیر.
بعد از اینکه روانپزشک موارد فوق را بررسی کرد از درمان دارویی برای بیمار خود استفاده می کند.
تجویز کردن دارو جزئی از وظایف روانپزشکان است و آنها می توانند متناسب با وضعیت بیمار خود دارو را برای وی تجویز نمایند.
آیا استفاده از دارو برای درمان بیماران روانی عوارضی را به همراه دارد؟
داروهای مورد استفاده در اختلالات روانی داروی روانگردان هستند که پزشک با درنظر گرفتن رویکرد مثبت و منفی آنها روی بیمار، آنها را مورد استفاده قرار می دهد.
پزشک با در نظر گرفتن میزان عوارض و مزایای این دارو در رابطه با تجویز آن تصمیم گیری می کند.
اگر منافعی که داروی تجویزی دارد نسبت به معایب آن بیشتر باشد و ارزش استفاده را داشته باشد پزشک آن را تجویز می کند.
گروهی از بیماران و مراجعه کنندگان دیدگاه منفی درمان دارویی را در نظر می گیرند و نگران اعتیاد و وابستگی به آن دارو هستند در صورتی که وقتی پزشک دارویی را تجویز می کند، دوز مصرف آن را متناسب با شرایط بیمار مشخص می کند و بیمار را کاملا زیر نظر دارد تا مانع از وابستگی و اعتیاد بیمار به دارو شود.
بیشتر وابستگی ها و اعتیاد ها از طریق داروهای روانگردان محرک و بنزودیازپین ها است که این دارو ها هم توصیه شده است که بدون نسخه پزشک مصرف نشود و حتما باید زیر نظر پزشک مورد استفاده قرار گیرند.
با قرار گرفتن زیر نظر پزشک روانشناس و استفاده از داروهای تجویزی او، دیگر نباید نگران این عارضه ها بود چون پزشک آنها را در نظر گرفته و کنترل می کند.
بروز احساس گیجی و خواب آلودگی در بیماران در اوایل استفاده از بعضی داروهای طبیعی بوده و نوعی واکنش اولیه به داروی تجویزی است.
اما در صورتی که ادامه دار بود و شدت پیدا کرد حتما باید موضوع را به پزشک اطلاع داد.
معمولا طی دو الی سه هفته اول مصرف دارو بدن تعادل خود را پیدا کرده و عوارض احتمالی دارو رفع می گردد و دارو های مصرفی طی دو الی ۴ هفته تاثیر خود را بر روی بیمار و علائم ناشی از اختلال موجود نشان می دهد و نباید بلافاصله با مصرف دارو انتظار تاثیرگذاری داروها روی بیماری را داشت و بیمار باید در دوره درمان خود صبر و حوصله داشته باشد.
مزیت ترکیب دارو درمانی و روان درمانی
استفاده از دارو درمانی و روان درمانی همراه با هم در درمان اختلالات روانی موثر واقع شده و مزایایی را به همراه دارد. با استفاده از این درمان ترکیبی می توان مزایای زیر را حاصل نمود:
- در کوتاه مدت موجب بهتر شدن نرخ بازیابی میشود.
- باعث میشود نرخ بهبود بلند مدت افزایش پیدا کند.
- میزان عود بیماری را کاهش می دهد.
- باعث میشود در بلند مدت عملکرد اجتماعی شخص بهبود پیدا کند.
- درمان دارویی و روان درمانی به خوبی با همدیگر انطباق پیدا می کنند.
- میزان رضایت از درمان افزایش پیدا می کند.
- هزینه های بلند مدت مربوط به سلامت و انجام خدمات اجتماعی را کمتر می کند.
در این نوع درمان با استفاده از روان درمانی موجب بهتر شدن عوامل روانی چون استرس، اضطراب، افکارمنفی، روابط میان فردی و … شده و با به کار گیری دارو علائم ناشی از بیماری کاهش یافته و کنترل می گردد.
با انجام روان درمانی و دارو درمانی با هم امکان عود بیماری کمتر شده و با کم شدن امکان عود علائم به صورت دراز مدت بهبود پیدا می کند و هزینه های درمان کمتر میشود.
روندهای بهبودی برای داروهای روانپزشکی
زمانی که برای بیماری های روانی به پزشک مراجعه می کنید و تحت نظر پزشک روانشناس قرار می گیرد، پزشک با توجه به شرایطی که دارید برای شما دارو تجویز می کند.
مدت زمان درمان دارویی هر شخص بستگی به اختلال و شدت آن دارد و در طی دوره درمان باید حتما فرد بیمار مرتب طی جلسات منظم زیر نظر پزشک معالج خود بوده و دارو ها را طبق آنچه پزشک تجویز کرده مورد استفاده قرار دهد.
پزشک داروها را با توجه به وضعیت بیمار تجویز می کند و به گونه ای دوز آن را تجویز و هر بار با توجه به بهبودی بیمار کمتر می کند که چنان چه وابستگی در بیمار نسبت به دارو رخ داده، کم کم رفع گردد و بیمار کاملا بهبود یابد.
درمان دارویی در کنار جلسات روان درمانی بسیار موثر بوده و با پیگیری و انجام منظم آنها می توان نتیجه مثبت حاصل از آن را در خود مشاهده نمود.
2 پاسخ
چند وقت یکبار باید برای پیگیری به پزشک مراجعه کرد؟
با سلام
بستگی به شرایط بیمار دارد، ولی معمولاً جلسات پیگیری در ابتدای درمان بهصورت ماهانه و با بهبود وضعیت، با فاصله بیشتری انجام میشود.