درمان اختلال افسردگی

برای شناخت افسردگی و درمان کردن آن باید ابتدا از علائم آن آگاه بود.

سپس با توجه به علائم موجود و شدت بیماری نسبت به درمان آن اقدام کرد.

در ادامه علائم و انواع افسردگی را برای شما بیان کرده و راه‌های درمان این بیماری را در اختیار شما قرار می‌دهیم.

تعریف اختلالات افسردگی

اختلالات افسردگی گروهی از بیماری های روانی هستند که با احساس غم و اندوه شدید، از دست دادن علاقه به فعالیت های روزانه و کاهش انرژی و انگیزه همراه است.

این اختلالات می تواند تأثیر عمیقی بر توانایی فرد در انجام وظایف روزمره، روابط اجتماعی و عملکرد شغلی داشته باشد.

علائم افسردگی شامل احساس ناامیدی، اعتماد به نفس پایین، بی انگیزگی، تغییر در اشتها و خواب و حتی افکار خودکشی است.

این اختلالات ممکن است به صورت موقت یا مزمن ظاهر شوند و در صورت عدم درمان مناسب می توانند کیفیت زندگی فرد را به طور جدی تحت تاثیر قرار دهند.

از انواع مختلف افسردگی می توان به افسردگی اساسی، افسردگی دوقطبی و افسردگی ناشی از استرس زندگی یا اختلالات جسمی اشاره کرد.

علائم افسردگی

افسردگی موجب ایجاد یک سری علائم و تغییرات در فرد مبتلا می‌شود از جمله:

ایجاد مشکلاتی در خواب فرد

فرد مبتلا به افسردگی در به خواب رفتن یا در حفظ کردن روند خواب دچار مشکل شده و گاهی از مواقع نیز فرد مبتلا دچار خواب زیاد از حد می‌شود.

ایجاد درد در قسمت قفسه سینه

به دلیل وجود یک سری از بیماری‌ ها چون بیماری‌ های قلبی بیماری ‌های ریوی و مشکلات معده فرد به درد قفسه سینه مبتلا می‌شود.

چنانچه فرد با مراجعه پزشک به هیچ کدوم از این بیماری‌ ها مبتلا نبود باید از لحاظ وجود افسردگی مورد بررسی قرار گیرد.

داشتن اختلال افسردگی باعث بالا رفتن ریسک ابتلا به بیماری ‌های قلبی می‌شود.

خسته بودن و کاهش میزان انرژی فرد

زمانی که فرد افسرده بعد از خوابیدن و استراحت کردن برای مدت زمان زیاد باز هم احساس خستگی کند.

برای انجام کار های روزانه خود انرژی کافی نداشته باشد به افسردگی مبتلا شده است.

به وجود آوردن ناراحتی های گوارشی

مغز و روده انسان ‌ها به طور خیلی عجیبی با یکدیگر در ارتباط بوده از این رو زمانی که فرد دچار استرس و افسردگی می‌شود.

با ناراحتی معده و حالت تهوع مواجه شده و روده ‌ها تحت تاثیر قرار می‌ گیرند.

ایجاد سردرد

افرادی که به بیماری افسردگی مبتلا هستند سه برابر بیشتر از دیگر افراد احتمال مبتلا شدن به میگرن را دارند.

افرادی که به میگرن مبتلا هستند نیز ۵ برابر بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به افسردگی قرار دارند.

تغییر در میزان اشتهای فرد و بالا و پایین شدن وزن

بعضی از افراد در زمان مبتلا شدن به افسردگی دارای میزان اشتهای بالایی هستند و بعضی از آنها نیز مقدار اشتهای آنها کمتر می‌شود.

این موارد باعث افزایش برای کاهش وزن فرد مبتلا می‌گردد.

ایجاد کمردرد در فرد مبتلا

زمانی که فردی به صورت مستمر و کمردرد مبتلا است ممکن است دچار اختلال افسردگی باشد زیرا فرد افسرده ۴ برابر بیشتر از دیگران به کمردرد مبتلا می‌شود.

وجود اضطراب و آشفتگی

وجود افسردگی باعث ایجاد اضطراب و آشفتگی در فرد مبتلا می‌گردد ممکن است با ایجاد رفتار های خشن همراه باشد.

مخصوصاً در مرد ها، به صورتی که باید حتماً برای درمان به پزشک مراجعه کنند.

ایجاد اختلال عملکرد جنسی فرد

فرد افسرده نسبت به انجام فعالیت‌ های جنسی تمایل کمتری داشته و حتی استفاده از یک سری دارو های افسردگی نیز باعث کاهش میل جنسی می‌شود.

علت اختلالات افسردگی

اختلالات افسردگی معمولاً نتیجه تعامل پیچیده عوامل بیولوژیکی، روانی و اجتماعی است.

این عوامل می توانند به صورت جداگانه یا ترکیبی باعث افسردگی شوند.

عوامل بیولوژیکی:

تغییرات شیمیایی در مغز، به ویژه اختلال در عملکرد انتقال دهنده های عصبی مانند سروتونین، دوپامین و نوراپی نفرین، نقش مهمی در افسردگی دارند.

همچنین ناهماهنگی در هورمون ها و عوامل ژنتیکی می تواند افراد را مستعد افسردگی کند.

سابقه خانوادگی افسردگی می تواند احتمال ابتلا به این اختلال را در فرد افزایش دهد.

علاوه بر این، بیماری های مزمن یا آسیب مغزی نیز ممکن است منجر به افسردگی شود.

عوامل روانشناختی:

تجربیات منفی دوران کودکی مانند عدم حمایت عاطفی، سوء استفاده یا استرس شدید می تواند به اختلالات افسردگی در بزرگسالی کمک کند.

همچنین افرادی که نگرش منفی نسبت به خود دارند یا تمایل دارند افکار منفی و خودسرزنش کنند بیشتر در معرض افسردگی هستند.

عوامل اجتماعی و محیطی:

شرایط زندگی مانند فشارهای اقتصادی، مشکلات شغلی، جدایی یا مرگ عزیزان، یا تجربیات استرس زا می توانند محرک های اصلی افسردگی باشند.

همچنین احساس انزوای اجتماعی یا عدم حمایت اجتماعی می تواند در تشدید این اختلال نقش داشته باشد.

نحوه افسردگی در زنان

افسردگی در زنان ممکن است متفاوت و پیچیده تر از مردان ظاهر شود. یکی از ویژگی های بارز افسردگی در زنان، تمایل به ابراز احساسات و درونی کردن مشکلات است.

زنان به جای نشان دادن خشم یا خشم، ممکن است بیشتر از مردان احساس غم، اضطراب و بی ارزشی را تجربه کنند.

این احساسات می تواند باعث انزوای اجتماعی، کاهش اعتماد به نفس و کاهش توانایی رویارویی با مشکلات روزمره شود.

علاوه بر این، زنان ممکن است به دلیل تفاوت های هورمونی بیشتر از مردان دچار افسردگی شوند که می تواند مربوط به تغییرات قاعدگی، بارداری، زایمان یا یائسگی باشد.

افسردگی در زنان اغلب با علائم جسمی و روانی همراه است که می تواند به ویژه بر توانایی آنها در انجام فعالیت های روزانه تأثیر بگذارد.

برخی از زنان ممکن است علائمی مانند خستگی شدید، اختلالات خواب (بی خوابی یا پرخوابی)، تغییر در اشتها (بی اشتهایی یا پرخوری) و دردهای مزمن را تجربه کنند.

این علائم می تواند مستقیماً بر زندگی اجتماعی و حرفه ای فرد تأثیر بگذارد و باعث ناتوانی در عملکرد طبیعی شود.

علاوه بر این، احساس ناتوانی در کنترل احساسات و افکار منفی، مانند احساس گناه یا بی ارزشی، می تواند منجر به کاهش کیفیت زندگی شود.

عوامل اجتماعی و فرهنگی نیز در بروز افسردگی در زنان مؤثر است. زنان ممکن است تحت فشارهای بیشتری مانند مسئولیت های متعدد در خانه و محل کار، انتظارات اجتماعی و نقض حقوق خود باشند.

چنین فشارهایی می تواند منجر به احساس اضطراب، خستگی و افسردگی شود.

علاوه بر این، زنان بیش از مردان در معرض تجربه آزار، آزار و تحقیر قرار دارند که می تواند عاملی در بروز افسردگی و اختلالات اضطرابی باشد.

نحوه افسردگی در مردان

افسردگی در مردان ممکن است متفاوت از زنان ظاهر شود و معمولاً با علائمی مانند تحریک پذیری، عصبانیت و خستگی مفرط همراه است.

مردان معمولا افسردگی خود را به شیوه های نه چندان آشکار و درونی نشان می دهند و ممکن است این احساسات را با رفتارهای پرخاشگرانه یا گوشه گیری و دوری از دیگران پنهان کنند.

در بسیاری از موارد، افسردگی در مردان با علائمی مانند کاهش انگیزه، اختلال خواب، اختلالات جنسی و کاهش فعالیت های اجتماعی خود را نشان می دهد.

برخلاف زنانی که بیشتر در مورد احساسات غمگینی یا ناامیدی صحبت می کنند، مردان ممکن است افکار شکست یا احساس بی کفایتی را در زندگی خود ابراز کنند.

عوامل بیولوژیکی و ژنتیکی نیز در افسردگی مردان نقش دارند.

تغییرات شیمیایی در مغز و عدم تعادل در انتقال دهنده های عصبی مانند سروتونین و دوپامین می تواند به افسردگی در مردان کمک کند.

علاوه بر این، فشارهای اجتماعی مردان برای حفظ تصویری «قوی» و «سخت» در مقابل دیگران می تواند منجر به سرکوب احساسات و ناتوانی در بیان اضطراب یا غم شود.

در نتیجه، معمولاً مردان به دلیل ترس از نشان دادن ضعف، کمتر به دنبال درمان روانی هستند و این ممکن است منجر به تاخیر در تشخیص و درمان افسردگی شود.

عوامل اجتماعی و فرهنگی نیز در بروز افسردگی در مردان موثر است.

فشارهای اقتصادی، مشکلات شغلی، مسئولیت های خانوادگی و انتظارات اجتماعی ممکن است مردان را در موقعیت های استرس زا زیادی قرار دهد که می تواند منجر به افسردگی شود.

همچنین مردان به دلیل ترس از قضاوت های اجتماعی یا ناتوانی در برآورده کردن انتظارات خود و دیگران، بیشتر از زنان در مورد مشکلات روانی خود صحبت نمی کنند.

این سکوت و عدم ابراز احساسات می تواند منجر به انزوای اجتماعی و مشکلات جدی تری در زندگی شخصی و شغلی آنها شود.

بنابراین شناخت و درمان افسردگی در مردان نیازمند توجه به این ویژگی ها و رویکردهای متفاوت در مقابله با این اختلال است.

اختلال افسردگی در سالمندان

انواع افسردگی

افسردگی دارای انواع مختلف به قرار زیر است:

افسردگی بالینی یا عمده

زمانی که فردی برای مدت زمان دو هفتگی  یا بیشتر، اکثر مواقع احساس ناراحتی داشته و علاقه‌ ای به انجام کاری نداشته باشد.

ناامیدی، بی خوابی، تغییر در میزان اشتها و حس بی ارزش بودن را تجربه کند دچار این نوع افسردگی شده است که بسیار شایع می باشد.

افسردگی خفیف یا مداوم

این نوع افسردگی دارای شدت بسیار کمی بوده به گونه ای که از افسردگی عمده، شدت آن پایین تر است و علائم دو ساله  یا بیشتر دارد و در گذشته نام آن اختلال دیس تایمیا بوده است.

افسردگی مالیخولیا

نوعی شدید از افسردگی است که شدت آن در حدی است که روی حرکات فیزیکی فرد اثر گذاشته و آنها را کند می کند و در همه موضوعات زندگی فرد لذت لازم را از دست داده است.

افسردگی از نوع روان پریشی

گاهی مواقع فرد افسردگی با دنیای واقعی ارتباط خود را قطع نموده و به روان پویشی مبتلا می گردد.

این افراد دچار توهم می شود و چیز هایی که وجود ندارند و واقعیت نیستند را می بینند و حس می کنند.

افسردگی به صورت بی نظمی خلق مخرب

این اختلال موجب ایجاد تحریک پذیری به صورت مزمن یا شدید در کودکان شده و عصبانیت های انفجاری را به همراه دارد و از سن ۱۰ سالگی شروع پیدا می کند.

افسردگی به صورت ناخوشی قبل از قاعدگی

در این اختلال علائم سندروم پیش از قاعدگی با اختلالات خلق چون اضطراب، افسردگی یا میران تحریک پذیری شدید همراه است و چند روز بعد از قاعدگی کم می گردد.

در روز بروز علائم این اختلال ممکن است به قدری علائم شدید باشد که بر روی زندگی روزمره افراد تاثیر منفی بگذارد.

افسردگی ثانویه در مقابل یکسری بیماری های جنسی

بعضی از بیماری ها چون کم کاری تیروئید، پارکینسون، بیماری قلبی و غیره موجب ایجاد یکسری تغییرات در بدن شده و افسردگی را ایجاد می نماید.

به صورتی که اگر بیماری و شرایط بهبود یافت افسردگی نیز بهبود می یابد.

افسردگی فصلی

نوعی افسردگی عمده است که با ایجاد تغییرات فصلی علائم ناشی از افسردگی نیز در فرد ظاهر می‌شود و بیشتر مربوط به فصول پاییز و زمستان است‌.

افسردگی پیش یا بعد از زایمان

این امکان وجود دارد که فرد در دوران بارداری دچار افسردگی شود و در بعضی مواقع نیز با زایمان و تولد نوزاد، کمتر از ۴ هفته زمان لازم است که مادر دچار افسردگی شود.

این نوع افسردگی به عنوان افسردگی عمده حول زایمان معروف است.

افسردگی در دوران یائسگی

به دلیل وجود تغییرات هورمونی در این دوره زنان به این افسردگی مبتلا می‌شوند.

افسردگی آتیپیکال یا غیر معمول

این افسردگی را افسردگی ماژور یا عمده با خصوصیات غیر معمول می گویند که در صورت وقوع اتفاقات مثبت فرد دچار بهبود موقت خلق می‌شود.

از دیگر علائم این افسردگی  می توان به بالا رفتن میزان اشتها و حساس شدن نسبت به طرد شدن از سمت بقیه اشاره نمود.

عوارض افسردگی

اختلال افسردگی جزو اختلالاتی است که باید جدی گرفته شده و درمان شود زیرا در صورت درمان نشدن می تواند موجب ایجاد مشکل های جسمی و روانی شده و زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد.

از جمله عوارض افسردگی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• بالا رفتن وزن بدن که می‌تواند موجب ابتلا به بیماری‌هایی چون دیابت بیماری‌ های قلبی و غیره شود.
• به وجود آوردن مشکلات جسمی و درد
• ایجاد سوء مصرف در مصرف الکل و مواد مخدر به صورتی که سلامت فرد و شرایط اجتماعی و شخصی وی را تحت تاثیر قرار دهد.
• آزار و اذیت شدن به دلیل ایجاد اضطراب، فوبیا و همچنین حملات پانیک
• داشتن فکر خودکشی یا اقدام کردن به خودکشی

درمان افسردگی

بیشتر افرادی که به افسردگی مبتلا می‌شوند را می توان درمان نمود. پیش از شروع پروسه درمان باید با فرد افسرده مصاحبه و معاینه بدنی داشت‌.

گاهی مواقع احتیاج به انجام آزمایش خون نیز هست تا علت افسردگی اگر به دلیل بیماری هست مشخص گردد.

بعد از این کار ها از طریق راه های زیر می توان اقدام به درمان فرد افسرده کرد:

درمان دارویی

گاهی مواقع ممکن است فرد به خاطر مصرف دارو های شیمیایی به اختلال افسردگی مبتلا شده باشد.

در این شرایط با استفاده از دارو های ضد افسردگی می توان وضعیت فرد را بهبود بخشید.

زیرا تعادل مواد شیمیایی در مغز بر هم خورده و این دارو ها موجب می‌شود غلظت این مواد به حد طبیعی خود برسد.

با این دارو ها فرد بهبودی خود را پیدا می کند ولی برای تکمیل کردن پروسه درمان باید حتما تحت نظر پزشک روانپزشک قرار گیرد.

این قرص ها خواب آور، اعتیاد آور یا مسکن نیستند و با مصرف ۱ الی ۲ هفتگی به راحتی می توان تاثیر مثبت آنها روی فرد را مشاهده کرد.

افسردگی های شدید نیاز به مصرف دارو برای ۶ ماه یا بیشتر دارند

درمان های غیر دارویی

درمان های غیردارویی واریس شامل روش های مختلفی است که به بهبود علائم و جلوگیری از پیشرفت بیماری کمک می کند.

تغییرات سبک زندگی مانند فعالیت بدنی منظم، اجتناب از ایستادن یا نشستن طولانی مدت و بالا نگه داشتن پاها برای تسهیل جریان خون راه حل های موثری هستند.

استفاده از جوراب های فشاری می تواند به کاهش تورم و درد و بهبود جریان خون با اعمال فشار ملایم بر روی رگ ها کمک کند.

همچنین، روش‌هایی مانند ماساژ ملایم، یوگا و تکنیک‌های آرام‌سازی می‌توانند به کاهش استرس و تنش عضلانی کمک کنند و برای مبتلایان به رگ‌های واریسی آرامش ایجاد کنند.

در نهایت حفظ وزن مناسب و تغذیه مناسب نیز می تواند نقش موثری در کاهش فشار وارده بر رگ های پا و بهبود وضعیت عمومی بدن داشته باشد.

روان درمانی

استفاده از روان درمانی به صورت رفتاری – شناختی و صحبت کردن با فرد بیمار می تواند موجب حل مشکل وی و بهبود وضعیت شود.

گاهی مواقع انتخاب اول درمان استفاده از روان درمانی است.

تحریک مغناطیسی مغز

زمانی که با استفاده از درمان دارویی و دیگر روش ها نتوان موجب بهبود بیمار شد پزشک این راهکار را مورد استفاده قرار می دهد.

استفاده از بستری کردن و درمان سریع بیمار

گاهی اوقات داروهای ضد افسردگی برای بیمار کارساز نیست و باید برای درمان کردن سریع بیمار از بستری کردن و تحت مراقبت ویژه قرار دادن بیمار استفاده کرد.

درمان در منزل

برای درمان بیماری افسردگی بهتر است که فرد به متخصص روانپزشک یا روانشناس و کلینیک معتبر همچون روان یار مراجعه کند.

تحت درمان قرار گیرد ولی بعضی مواقع فرد افسرده تمایلی به خروج از منزل ندارد.

در این شرایط می توان به استفاده از  به وجود آوردن عادت های جدید، ورزش کردن و کمک کردن به دیگران برای درمان افسردگی کار موثری را انجام داد.

استفاده از ورزش های هوازی مقدار اندورفین را بالا برده و موجب کاهش افسردگی و اضطراب می‌شود و در زمان مصرف دارو و انجام روان درمانی کاربرد دارد.

در درمان های خانگی می توان در کنار توصیه های پزشک نوعی خود مراقبتی انجام داد و از طریق تغییر در سبک زندگی و به کار گیری راهکار های زیر در وضعیت خود بهبودی ایجاد کرد:

• باید به درمانی که پزشک تجویز کرده متعهد بود به صورتی که در جلسات درمانی کامل شرکت کرده و آنها را رها نکرد حتی در شرایطی که احساس بهبودی ندارید.
  داروهایی که پزشک تجویز کرده باید به درستی و به موقع استفاده شوند تا علائم ناشی از افسردگی عود پیدا نکنند.
• باید میزان آگاهی خود در رابطه با افسردگی را بالا برد و مطالعه کرد.
  با مطالعه کردن در رابطه با شرایط خود انگیزه و قدرت لازم برای درمان پیدا می‌شود.
  باید خانواده را نیز به مطالعه در این رابطه تشویق نمود تا فرد بیمار را بهتر درک کنند.
• باید علائم هشدار را مورد توجه قرار دهید.
  از طریق صحبت با پزشک و روانشناس علائم بیماری را دانسته و نسبت به آنها هوشیار بود تا در صورت وجود بدانید باید با آنها چگونه مقابله کنید و روبرو شوید.
• مصرف نکردن مواد مخدر و الکل، زیرا این دو موجب تشدید علائم افسردگی در بلند مدت می‌شود.
• استفاده از غذا های سالم، داشتن فعالیت های جسمانی، اندازه خوابیدن و ورزش و شنا را باید در برنامه روزانه خود داشته باشید.

اثرات داروهای ضدافسردگی

داروهای ضدافسردگی یکی از رایج‌ترین و مؤثرترین درمان‌ها برای اختلال افسردگی هستند.

این داروها با تأثیرگذاری بر مواد شیمیایی مغز، به کاهش علائم افسردگی کمک می‌کنند.

در ادامه، به بررسی انواع مختلف داروهای ضدافسردگی و اثرات آن‌ها می‌پردازیم:

مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRIs)

این داروها یکی از رایج‌ترین انواع داروهای ضدافسردگی هستند.

آن‌ها با افزایش سطح سروتونین در مغز که یک انتقال‌دهنده عصبی مهم است، به کاهش علائم افسردگی کمک می‌کنند.

از مهم‌ترین مزایای SSRIs می‌توان به اثرات جانبی کمتر نسبت به داروهای قدیمی‌تر مانند ضدافسردگی‌های سه‌حلقه‌ای اشاره کرد.

داروهایی مانند فلوکستین، سرترالین و پاروکستین از این دسته هستند.

این داروها معمولاً به‌طور مؤثری علائم افسردگی مانند اضطراب، بی‌خوابی و اختلالات خلقی را کاهش می‌دهند.

مهارکننده‌های بازجذب سروتونین نوراپی‌نفرین (SNRIs)

SNRIs ترکیبی از ویژگی‌های داروهای ضدافسردگی سروتونرژیک و نوراپی‌نفرینرژیک هستند.

این داروها با افزایش سطح سروتونین و نوراپی‌نفرین در مغز، به کاهش علائم افسردگی کمک می‌کنند.

از این داروها می‌توان به دولوکستین و ونلافاکسین اشاره کرد. تحقیقات نشان داده‌اند که این داروها به‌خصوص در درمان افسردگی‌های مقاوم به درمان مؤثر هستند و می‌توانند به کاهش اضطراب و دردهای مزمن نیز کمک کنند.

داروهای ضدافسردگی سه‌ حلقه‌ای (TCAs)

این داروها یکی از اولین درمان‌های افسردگی بودند و به‌طور عمده با مسدود کردن بازجذب سروتونین و نوراپی‌نفرین عمل می‌کنند.

داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای مانند آموکساپین، ایمیپرامین و دومی‌پرامین به‌طور مؤثری علائم افسردگی را کاهش می‌دهند، اما به دلیل عوارض جانبی مانند خشکی دهان، تاری دید، یبوست و افت فشار خون، کمتر در مقایسه با داروهای جدیدتر تجویز می‌شوند.

با این حال، این داروها هنوز برای برخی از بیماران که به داروهای دیگر پاسخ نمی‌دهند، مؤثر هستند.

مهارکننده‌ های مونو آمین اکسیداز (MAOIs)

این داروها به‌طور عمده با مهار آنزیم مونوآمین اکسیداز عمل می‌کنند که مسئول تجزیه انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند سروتونین، نوراپی‌نفرین و دوپامین است.

با مهار این آنزیم، سطح این انتقال‌دهنده‌ها در مغز افزایش می‌یابد. داروهایی مانند فنیلزین و ترانیل‌سیپرومین در این گروه قرار دارند.

اگرچه MAOIs می‌توانند اثرات مثبتی در درمان افسردگی ایجاد کنند، اما به دلیل عوارض جانبی جدی و نیاز به رژیم غذایی خاص برای جلوگیری از تداخلات غذایی، کمتر تجویز می‌شوند.

آنتی‌ دپرسانت‌ های غیر کلاسیک (Atypical Antidepressants)

این دسته از داروها از روش‌های متفاوتی برای درمان افسردگی استفاده می‌کنند و معمولاً عوارض جانبی کمتری دارند.

برخی از آنتی‌ دپرسانت‌های غیر کلاسیک شامل بوپروپیون، میرتازاپین و ترازودون هستند.

این داروها ممکن است بر انتقال‌دهنده‌های عصبی مختلف مانند دوپامین و سروتونین تأثیر بگذارند و می‌توانند برای بیمارانی که به داروهای کلاسیک ضدافسردگی پاسخ نمی‌دهند، مفید باشند.

به‌ویژه، بوپروپیون برای کاهش علائم افسردگی به همراه افزایش انرژی و بهبود عملکرد جنسی استفاده می‌شود.

داروهای ضدافسردگی با اثرات آرام‌ بخشی (Sedative Antidepressants)

این دسته از داروها به‌ویژه برای افرادی که افسردگی شدید همراه با بی‌خوابی دارند، مفید است.

داروهایی مانند ترازودون و میرتازاپین به دلیل اثرات آرام‌بخشی خود می‌توانند به خواب بهتر کمک کنند و علائم افسردگی را نیز بهبود بخشند.

این داروها همچنین ممکن است اضطراب و تنش‌های ناشی از افسردگی را کاهش دهند.

به‌ویژه میرتازاپین ممکن است برای افرادی که کاهش وزن دارند مفید باشد چون باعث افزایش اشتها می‌شود.

آنتی‌ دپرسانت‌های گیاهی

بعضی از گیاهان دارویی مانند سنت جان‌ورد (Hypericum perforatum) به‌ طور طبیعی ضدافسردگی هستند و در اغلب کشورها به‌عنوان یک روش درمانی مکمل مورد استفاده قرار می گیرند.

این گیاه با تأثیر بر سطح سروتونین، نوراپی‌نفرین و دوپامین در مغز به کاهش علائم افسردگی کمک می‌کند.

هرچند استفاده از این گیاه ممکن است برای برخی از افراد مؤثر باشد، اما می‌تواند با داروهای دیگر تداخل داشته باشد و بنابراین باید تحت نظر پزشک مصرف شود.

داروهای ضدافسردگی ترکیبی

در بعضی از موارد، پزشکان ممکن است ترکیبی از داروهای ضدافسردگی را برای بهبود نتایج درمانی تجویز کنند.

به‌عنوان مثال، ترکیب یک SSRI با یک داروی ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای یا با داروی آنتی‌دپرسانت غیرکلاسیک ممکن است به بیمارانی که به یک دارو پاسخ نمی‌دهند، کمک کند.

این درمان‌ها می‌توانند طیف وسیع‌تری از انتقال‌دهنده‌های عصبی را هدف قرار دهند و علائم افسردگی را مؤثرتر کاهش دهند.

درمان افسردگی با تلقین ممکن است؟

راهکار های پیشگیری از افسردگی

امکان پیشگیری کردن از افسردگی ممکن نیست ولی می‌توان عوامل بالا بردن ریسک ابتلا به آن را با انجام کار های زیر تا حدودی کنترل کرد:

• استفاده از برنامه خواب به صورت منظم و سالم
• مدیریت کردن میزان استرس موجود
• استفاده از تمرین های خود مراقبتی چون انجام دادن مدیتیشن، یوگا و ورزش کردن

چگونه با خودکشی ناشی از افسردگی مقابله کنیم؟

مقابله با خودکشی ناشی از افسردگی نیازمند یک رویکرد چندجانبه است که شامل شناسایی زودهنگام علائم خطر، ارائه حمایت‌های روانی و اجتماعی و فراهم کردن درمان‌های مناسب می‌شود.

افراد مبتلا به افسردگی شدید ممکن است احساس ناامیدی و بی‌معنایی کنند که می‌تواند آن‌ها را به سمت افکار خودکشی سوق دهد.

اولین قدم در پیشگیری از خودکشی، تشخیص و درمان افسردگی به‌طور مؤثر است که می‌تواند شامل داروهای ضدافسردگی، روان‌درمانی و تغییرات در سبک زندگی باشد.

مهم است که افراد در معرض خطر خودکشی به کمک و پشتیبانی از خانواده، دوستان و متخصصان سلامت روان دسترسی داشته باشند.

ایجاد فضایی امن و بدون قضاوت برای صحبت کردن در مورد افکار خودکشی و نشان دادن همدلی می‌تواند به فرد کمک کند تا احساس تنهایی کمتری کند و از بروز اقدامات خطرناک جلوگیری شود.

در نهایت، آموزش جامعه در مورد علائم افسردگی و خودکشی نیز نقش مهمی در کاهش موارد خودکشی دارد.