دارو درمانی بیماران اعصاب و روان

بسیاری از کسانی که به بیماری اعصاب و روان مبتلا هستند، در ابتدای بیماری متوجه تغییراتی در بدن و جسم خود نمی شوند.

به مرور زمان اطرافیان هستند که متوجه خواهند شد شرایط این افراد نرمال و طبیعی نبوده و نیاز به رسیدگی و مراقبت دارند.

اگر متخصصان بر اساس حال بیمار و شرح حالی که از آنها دریافت می کنند، متوجه شوند که افراد به بیماری های اعصاب و روان مبتلا هستند خیلی سریع برای کنترل این آسیب ها اقدام کرده و در مراحل اولیه درمان استفاده از دارو را روش مناسب و موثری می دانند.

آمارها نشان می دهد که بیش از نیمی از بیماران مبتلا به اختلالات روانی از داروهایی استفاده می کنند که برای کنترل بیماری آنها مناسب است.

پزشکان ۵ دسته از بیماری های اعصاب و روان را با دارو کنترل و درمان می کنند که از مهمترین آنها می توان به افسردگی اشاره کرد.

افسردگی حالتی است که در آن بیماران مشکلاتی مانند غم و اندوه دائمی، ناامیدی، مشکلات تمرکز و بی علاقگی به انجام فعالیت های روزانه را تجربه می کنند.

در این مورد متخصصان رایج ترین انواع داروهای ضد افسردگی را برای بیماران تجویز کرده و این داروها شامل مهار کننده های انتخابی باز جذب سروتونین هستند که شامل پاروکستین، سرترالین، فلوکستین، بوپروپیون و غیره می شود.

دسته دیگری از اختلالات اعصاب و روان از جمله اضطراب به واسطه مصرف دارو کنترل و مهار می شود.

این افراد دائما احساس بی قراری داشته و به مرور بی خوابی و مشکلات زیادی را برای آنها به وجود می آورد.

داروهای ضد اضطراب تاثیر بسیار فوری و سریع بر سلامت افراد اعمال می کنند که از مهمترین آنها می توان به والیوم، آتیوان، زاناکس و دیگر انواع داروها اشاره کرد.

مشاهده می شود که گاهاً این داروها منجر به وابستگی بیماران شده و باید مصرف آنها در دوره های کوتاه مدت انجام شود.

یکی دیگر از اختلالات شایع برای بیماران اعصاب و روان اختلال کمبود توجه و اختلال بیش فعالی است.

در صورتی که به دلیل این اختلالات دچار مشکلاتی شده باشید با استفاده از دارو و توجه افراد، تمرکز افراد به حالت قبلی باز می گردد.

مصرف دارو برای بیمارانی که به این اختلال مبتلا هستند نوعی محرک است تا بتوانند امورات طبیعی خود را به راحتی انجام دهند.

این داروها شامل دگزمتیل فنیدات، دکستروآمفتامین، لیسدگزامتافین و متیل فنیدات می شود.

اختلالات خلقی از آن دسته مشکلات و بیماری های اعصاب روان شناخته می شود که باعث برهم خوردن تثبیت خلق و خو در افراد شده و این نوسانات زندگی فرد و اطرافیان آنها را تحت تاثیر قرار می دهد.

در این مورد پزشکان از قوی ترین تثبیت کننده های خلق و خو برای بیماران استفاده می کنند که با نام های تجاری متفاوتی به بیماران عرضه می گردد.

مهمترین و کاربردی ترین نوع داروهای تثبیت کننده خلق و خو کاربامازپین، لاموتریژین، والپروات و آنساپین می باشند.

یکی دیگر از بیماری های اعصاب و روان شایع که اغلب با مصرف دارو قابلیت کنترل و درمان دارد، روان پریشی است.

مبتلایان به این بیماری به طور ناگهانی دچار هذیان گویی و توهماتی می شوند که از نظر اطرافیان کاملاً غیرمنطقی به نظر می رسد.

بیماران برای درمان روان پریشی از داروهایی استفاده می کنند که به کنترل و بهبود اختلال دو قطبی نیز کمک می کند.

مهمترین و رایج ترین این نوع داروها شامل لورازیدون، کلوزاپین، زیپراسیدون و آریپیپرازول است.

در اغلب موارد متخصصان تجویز دارو را راحت ترین و موثرترین روش برای درمان بیماری های اعصاب و روان می دانند.

اگر دارو درمانی بیماران اعصاب و روان انجام نشود شرایط درمان گاهاً سخت پیش رفته و ممکن است نتیجه ای که باید حاصل نشود.

مهم است که در صورت نیاز داروهای تجویز شده توسط بیماران مصرف شود تا هر چه سریع تر شرایط روانی آنها به حالت نرمال بازگردد.

آیا داروهای اعصاب و روان اعتیاد آور هستند؟

تصور اشتباه بسیاری از افراد در مورد داروهای مربوط به بیماران اعصاب و روان این است که مصرف پیوسته و دائمی این محصولات دارویی باعث ایجاد اعتیاد و وابستگی می شود.

ممکن است ضمن کاهش علائم بیماری بر خلق و خوی افراد و شخصیت بیماران تاثیر منفی داشته یاشد.

تصور افراد در مورد داروهای اعصاب و روان کاملاً اشتباه است.

این داروها نه تنها باعث اعتیاد و وابستگی نمی شوند بلکه باعث تثبیت خلق و خوی بیماران می شود.

ضمن کاهش اختلال اضطراب و استرس های بی دلیل کیفیت زندگی فرد را باز می گردانند و باعث بهبود شرایط روانی و جسمانی آنها خواهد شد.

بررسی نتایج تحقیقات انجام شده در مورد داروهای اعصاب و روان نشان می دهد که اغلب این داروها بدون عوارض نیستند.

مشکلاتی مثل تحریک پذیری، بی قراری، حالت تهوع یا سردرد را بعد از مصرف آنها تجربه خواهید کرد.

برخی از انواع داروها که برای درمان بیماری اسکیزوفرنی تجویز می شوند.

ممکن است باعث دیسکینزی دیررس، اختلال حرکت غیرارادی زبان و دهان شود این افراد به مرور زمان سفتی و لرزش را در نقاط مختلف بدن تجربه کرده و ممکن است این حالت برای بیماران نگران کننده و ناخوشایند باشد.

برخی از انواع داروها که به عنوان داروهای ضد افسردگی شناخته می شوند و برای درمان اختلال وسواس فکری و جبری موثر هستند.

در پی مصرف طولانی باعث خشکی دهان در بیماران خواهد شد.

گاهاً دیده می شود که این افراد دچار ضربان قلب سریع، احتباس ادرار، یبوست و تاری دید می شوند.

این حالت ممکن است برای بیماران کمی ناخوشایند و سخت باشد.

با این حال می توان گفت که داروهای اعصاب و روان حتی با وجود عوارض محدود و زودگذری که دارند باید توسط بیماران مصرف شوند.

برای آسیب های روانی بهترین گزینه درمان هستند و به بهبود و کنترل آسیب های پیش آمده کمک شایانی می کنند.

بررسی عوارض داروهای اعصاب و روان

بسیاری از افراد بعد از ابتلا به بیماری های اعصاب و روان موظفند از داروهایی استفاده کنند که توسط پزشک تجویز می شود.

متخصصان برای آگاهی بیشتر بیماران عوارضی که ممکن است پیش روی بیماران باشد را با آنها در میان می گذارد.

آنها را نسبت به حالت مختلفی که پیش می آید هشیار خواهند کرد.

توجه کنید که در موارد زیادی با مصرف این دارو شرایط بدن به حالت نرمال باز می گردد.

به نوعی می توان گفت که فرد با اثرات این دارو سازگار میشود و تمامی این حالات برطرف خواهد شد.

کسانی که از داروهای ضد افسردگی استفاده می کنند ممکن است عوارضی مثل کاهش هوشیاری، سردرد، حالت تهوع و حتی مشکلات جنسی را تجربه کنند.

پوسیدگی در سطح دندان ها، دیابت، خونریزی گوارشی و احساسات مربوط به خودکشی از جمله مواردی است که در پی مصرف این داروها اتفاق می افتد.

دسته دیگری از انواع داروهای اعصاب و روان برای بیمارانی تجویز می شود که به اختلال روان پریشی مبتلا هستند.

در پی مصرف این دارو احتمال می رود که افراد مشکلاتی از جمله شب ادراری، اختلالات خونی، مشکلات بینایی، قلبی و حتی اختلالات کبدی را تجربه کنند.

در مواردی احتمال دارد بعد از مصرف این داروها افراد با خواب آلودگی شدید، تشنج و حتی مشکلات پوستی مواجه شوند.

مصرف طولانی مدت این داروها مشکلاتی مثل افزایش وزن را در پی دارد.

بسیاری از بیمارانی که به اختلالات اعصاب و روان مبتلا هستند نیاز است که از دوز متفاوت داروهای آرامبخش استفاده کنند.

بعد از مصرف این داروها احتمال می رود که افراد مشکلاتی مثل خواب آلودگی شدید، سرگیجه و اختلال تیک و لکنت زبان را تجربه کنند.

البته ضعف های عضلانی، مشکل در حافظه، یبوست، حالت تهوع و خشکی دهان از جمله مشکلاتی است که بعد از مصرف این داروها اتفاق می افتد.

معمولا عوارض مصرف دارو های اعصاب و روان با یکدیگر مشابه می باشند.

تمامی حالاتی که برای بیماران اتفاق می‌افتد، باتوجه به شرایط جسمانی آنها و دوز تجویز شده دارو اتفاق خواهد افتاد.

فراموش نکنید که حتی اگر این حالت را تجربه می‌کنید نباید مصرف دارو را متوقف کنید و حتماً مسئله را با پزشک خود در میان بگذارید.